Hoe tevreden ben jij met wat je doet?

Wat ik later wilde worden?

Ik wilde iets gaan doen in de sport en dat had ermee te maken dat ik op een hoog niveau turnde. Ik trainde 4 keer per week, op dat moment was dat mijn leven. Of ik nog iets anders wist? Ook daar had ik een antwoord op, iets met dieren, want onze hond was mijn grote vriend. Als het koud was dan kreeg hij mijn pyjamabroek aan want anders was het zo zielig. Uiteindelijk ben ik geen sportlerares of dierverzorgster geworden.

Het serieuze leven begint al wanneer je gaat studeren en keuzes moet gaan maken en dat valt echt niet mee als je nog maar 18 jaar bent. Een keuze maken voor het leven, hoe moeilijk is dat! Ook ik maakte mijn keuzes en groeide door. Ik kreeg de mogelijkheid om tijdens mijn werkzaamheden in het ziekenhuis, ja je leest het goed, mij verder te mogen ontwikkelen van activiteitenbegeleider naar therapeut. Ik hou van een uitdagingen, het geeft mij extra prikkels om te groeien. Zo ben ik in 2019 mijn eigen praktijk begonnen als Wandelcoach. Ondertussen is voor mij duidelijk geworden dat ik anderen graag help. Ik ben gelukkig met de keuzes die ik gemaakt heb. Ik heb mijn passie voor wandelen kunnen combineren met kennis over Wandelcoaching ( o toch iets met sport? ) en daarnaast ben ik werkzaam in het ziekenhuis( O, toch iets met zorgen voor? ). Ik merk dat ik mijn kwaliteiten hier in kwijt kan en krijg er volop energie voor terug. Met een glimlach doe ik mijn werk, maar helaas is dit niet voor iedereen weggelegd.

Zo nam Mirjam contact met me op. Ze had geen energie meer en regelmatig hoofdpijn en slapeloze nachten. Dagelijks sleepte ze zich naar haar werk (30 uur per week ). Mirjam was weer gaan werken nadat de kinderen oud genoeg waren en voor zich zelf konden zorgen. Haar kinderdroom om stewardess te worden waarbij ze de wereld in zou gaan werd dus een baan in een groot kantoor. Ze werkte daar al meer dan 10 jaar en deed dagelijks administratieve werkzaamheden. Met de collega’s was het altijd leuk dus daar lag het niet aan. Naast dit werk en haar gezin was ze nu, samen met haar zus, mantelzorger voor haar vader. Dagelijks ging ze even bij hem langs om te kijken hoe het met hem ging. Na verloop van tijd kwamen naast de boodschappen en het huishoudelijke werk er steeds meer taken bij. Het viel haar zwaar in deze tijd met corona.

Tijdens onze wandelingen kwamen er inzichten. Dat Mirjam van vrijheid hield was al op jonge leeftijd duidelijk, ze wilde immers stewardess worden. De eerste stap die ze nu dan ook wilde gaan nemen was richting haar werk. De uitdaging die er niet meer was, daar zou ze graag verandering in willen. Na een aantal gesprekken met haar leidinggevende waarbij de mogelijkheden werden bekeken, kreeg Mirjam de kans om cursussen te doen. Cliëntenbezoeken en minder administratief werk gaf haar het gevoel van meer vrijheid. Ook werd voor Mirjam duidelijk dat ze te weinig momenten voor haar zelf nam want de extra taak als mantelzorger nam veel tijd. Samen met haar zus heeft ze dit besproken en werd er huishoudelijke hulp geregeld en extra zorg ingezet. Ook deze oplossing gaf meer vrijheid en ruimte voor haar gezin. In de laatste sessie begreep mijn cliënt wat ze de laatste jaren allemaal wel niet gedaan had om haar zelf staande te houden. Door de veranderingen in haar werk en de inzet van extra zorg voor haar vader kreeg ze rust en energie en haar lichamelijke klachten namen af. Er was weer tijd om leuke dingen te doen met vriendinnen, samen op pad gaan, en misschien wel de wijde wereld in.

Zo eenvoudig is het dus of toch niet? Sleep jij je ook door de dag heen, en zou je dit graag willen veranderen? Neem dan contact met mij op. Door samen met mij op stap te gaan in de natuur zullen de inzichten die je krijgt je verder helpen. Net zoals Mirjam krijg je energie om stappen te gaan doen waarvan je al heel lang droomde. Tenslotte is het ook al heel lang geleden dat jij jezelf de vraag hebt gesteld ” Wat wil jij later worden? ” maar vooral waar word je gelukkig en blij van………

Lieve groet Adriana Siegersma